REDΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Από τα 69 λεπτά λεζάντας στην αφοσίωση ζωής

Την προηγούμενη Πέμπτη 7/8 και έξι μέρες πριν από τον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πηγαίνοντας στο Καραϊσκάκη για την παρουσίαση της φανέλας του χάντμπολ, βλέπω νεαρούς, ομολογουμένως όχι πολλούς, να παιδεύονται σε μια μεριά του πάρκινγκ του γηπέδου με μπογιές, πανιά, ρολά βαψίματος. Όλα αυτά μες στον ήλιο, προσπαθώντας να φτιάξουν κάτι ωραίο, κάτι σπουδαίο που θα θαυμάσει όλη η Ευρώπη στο πέταλο της εξέδρας της θύρας 7.

Τη Δευτέρα, πηγαίνοντας πάλι στο Καραϊσκάκη για τις συνεντεύξεις τύπου πριν από το ματς της Τρίτης, βλέπω την ίδια εικόνα: Μπογιές, ρολά και πολύ ιδρώτα. Τους ρωτάω «τι γίνεται βρε παλικάρια, πόσες μέρες παιδεύεστε εδώ πέρα;», μου απαντούν «και που να δεις πόσες νύχτες». Μέχρι και σε σκηνές διανυκτέρευσαν. «Τουλάχιστον να σας δικαιώσει το αποτέλεσμα». Η απάντησή τους άμεση: «Θα είναι κάτι φανταστικό». Δεν ρώτησα τίποτα άλλο. Άλλωστε ποτέ δεν πρέπει να ρωτάς τι είναι, πώς θα μοιάζει και τι συμβολίζει, αυτό είναι το μυστικό για το οποίο παιδεύονται εδώ κι έξι μέρες και νύχτες για να φέρει το αποτέλεσμα που θα θαυμάσει ο κόσμος όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Φτάνει η ώρα της έναρξης, το αποτέλεσμα του κόπου τους φανταστικό. Η λέξη ανατριχίλα είναι πολύ λίγη για να περιγράψει τη μαγική στιγμή όπου χιλιάδες φωτάκια από κινητά περιμετρικά του σταδίου φωτογραφίζουν και τραβάνε σε βίντεο για τα social media το έργο των παιδιών. Όλοι θέλουν να ποστάρουν μια φωτογραφία, αν και δεν βοήθησαν, και να περηφανευτούν (κοίτα τι κάνουμε, μόνο εμείς τα κάνουμε αυτά) και βέβαια δεν τους αδικώ, καλά κάνουν να είναι περήφανοι για το μεγαλείο της ομάδας, της κερκίδας και των παιδιών που κόπιασαν γι’αυτό το αποτέλεσμα.

Το άσπρο με το μαύρο, η μέρα με τη νύχτα, η Ανατολή με τη Δύση(όπως θέλετε πείτε το) βρίσκεται περίπου στο 69ο λεπτό του αγώνα, όταν η ομάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ και κάποιοι αποχωρούν, βιάζονται να πάνε σπίτι τους γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η νίκη και όχι να υποστηρίξουν την ομάδα τους. Στην αντιπέρα όχθη, το πέταλο των οργανωμένων ξεσπάει, φωνάζει, ουρλιάζει λες και προηγούμαστε εμείς με 3-0 για να εμψυχώσει την ομάδα στην αντεπίθεση αλλά και για την ιστορία του Ολυμπιακού, για την ιστορία της κερκίδας και της φανέλας την οποία έχουν ποτίσει με αίμα κάποιοι οπαδοί της ομάδας.

Κερκίδα και πίστη στην ομάδα δεν είμαι μόνο αναρτήσεις και εξώφυλλο στα social media. Είναι πάθος, στήριξη από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα και για κάποιους αφοσίωση ζωής, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό κάθε μέρας από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα του χρόνου. Αυτούς θα τους σέβεστε.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button